مسافرت با معلولیت
مسافرت با معلولیت – ژاپن با یک شبکه پشتیبانی در سطح جهانی برای ساکنان محلی و بازدیدکنندگان بین المللی با ناتوانی های شنوایی ، بینایی یا جسمی پیشتاز است.
با شروع بازی های پارالمپیک این کشور تلاش بیشتری برای تضمین دسترسی برابر برای بازدیدکنندگان انجام می دهد . از هتل های بدون موانع گرفته تاوسایل حمل و نقل عمومی که افراد دارای معلولیت را در خود جای می دهند ، ژاپن استانداردهایی را برای گردشگران تور ژاپن قابل دسترس تعیین میکند.
مسافرت با معلولیت- تلاش برای سفر راحت‌تر برای همه
دولت ژاپن، مقامات محلی و سازمان‌های غیر دولتی همگی سخت تلاش کرده‌اند تا محیط سفری قابل دسترس برای همه، از جمله افراد دارای معلولیت و/یا نیازهای ویژه ایجاد کنند.
بسیاری از مقاصد توریستی اصلی در حال توسعه وب سایت هایی به زبان انگلیسی هستند که اطلاعات عمومی در مورد دسترسی و همچنین اطلاعات خاص تر در مورد محل اقامت و رستوران ها و غیره ارائه می دهند. و همچنین خدمات حمام کمکی در دسترس هستند. برای دسترسی ایمن و راحت، سفر با قطار بسیار آسان‌تر است، زیرا میزان دسترسی به ایستگاه‌های سراسر ژاپن بهتر است.
در ایستگاه‌های اصلی قطار، فرودگاه‌ها و هتل‌ها، و همچنین در بیشتر مراکز خرید و تئاترهای جدیدتر در شهر، مسافر معلول یا کاربر ویلچر برای رفتن از مکانی به مکان دیگر مشکل چندانی ندارد.بطور کلی اگر برای بازدید و گردشگری به ژاپن سفر می کنید حتما بایدبرای اخذویزای ژاپن اقدام کنید.
حدود ۳۵ درصد از ایستگاه‌های قطار ژاپن کاملاً قابل دسترسی هستند و کار برای بهبود دسترسی به سایر امکانات عمومی، از جمله نصب آسانسور، رمپ ویلچر، و سایر امکانات ادامه دارد.
پیاده‌روی در خیابان‌ها بسیار آسان است زیرا پیاده‌روها هموار هستند و برای افرادی که دارای نقص بینایی هستند، کاشی‌های زرد برجسته مسیرهای پیاده‌روی ایمن را نشان می‌دهند. با این حال، گرفتن تاکسی می تواند چالش برانگیز باشد زیرا اکثر تاکسی های استاندارد قادر به حمایت از مشتریان با ویلچر برقی نیستند.
نکاتی برای مسافران دارای معلولیت در ژاپن
برای افرادی که دارای معلولیت هستند، سفر می تواند یک کابوس در ژاپن، به ویژه در توکیو و دیگر کلان شهرهای بزرگ باشد. پیاده روهای شهر ممکن است به قدری شلوغ باشند که رفت و آمد با عصا یا ویلچر بسیار دشوار باشد. عبور از برخی از معابر شلوغ فقط از طریق پل های عابر پیاده امکان پذیر است.
اکثر ایستگاه‌های اصلی قطار و مترو اکنون آسانسور دارند، اما یافتن آنها دشوار است. در غیر این صورت، ایستگاه‌های کوچک‌تر، به‌ویژه در مناطق روستایی، ممکن است فقط از طریق پله‌ها یا پله‌های برقی قابل دسترسی باشند، اگرچه در سال‌های اخیر برخی از آنها به بالابر صندلی‌های برقی مجهز شده‌اند.
در حالی که برخی از اتوبوس‌ها در حال حاضر وسایل حمل‌ونقل بدون پله برای دسترسی آسان هستند، به دلیل شکاف یا اختلاف ارتفاع جزئی بین واگن‌ها و سکوها، جابه‌جایی در کوپه‌های مترو و قطار برای مسافران ویلچر انفرادی دشوار است. در تئوری، می‌توانید از یک متصدی ایستگاه بخواهید که در سوار شدن به شما کمک کند، اگرچه اگر او مشغول است، ممکن است مجبور باشید منتظر بمانید.
همچنین می توانید از یک مهماندار در مقصد خود درخواست کنید تا به شما در پیاده شدن کمک کند. اگرچه قطارها و اتوبوس‌ها دارای صندلی‌هایی برای مسافران دارای معلولیت هستند – که «صندلی‌های اولویت‌دار» نامیده می‌شوند و در قسمت اول و آخر قطار قرار دارند،
اما مترو می‌تواند چنان شلوغ باشد که به سختی جا برای حرکت وجود دارد. علاوه بر این، صندلی‌های اولویت‌دار تقریباً همیشه توسط مسافران اشغال می‌شوند، بنابراین، مگر اینکه به‌طور مشهودی معلول به نظر برسید، احتمالاً کسی به شما صندلی پیشنهاد نمی‌دهد.
در مورد اقامتگاه‌ها، تنها ۱۰ درصد از هتل‌های کشور دارای اتاق‌های بدون مانع (که در ژاپن اتاق «جهانی» نامیده می‌شود و عمدتاً توسط افراد مسن استفاده می‌شود) دارند، که عمدتاً در رده گران قیمت هستند. تنها ۱ درصد از مسافرخانه های ژاپنی چنین اتاق هایی دارند. اقامتگاه‌های ارزان‌تر نیز ممکن است فاقد آسانسور باشند.
پیمایش رستوران‌ها نیز ممکن است دشوار باشد، با طاقچه‌های بلند، محل‌های غذاخوری شلوغ، و حمام‌های کوچکی که نمی‌توانند ویلچر را در خود جای دهند. بهترین گزینه ها برای رمپ ها و حمام هایی که به راحتی در دسترس هستند شامل رستوران ها در فروشگاه های بزرگ و هتل های سطح بالا هستند. حتی خانه‌های ژاپنی نیز چندان در دسترس نیستند، زیرا طبقه اصلی همیشه حدود یک فوت بالاتر از کف راهرو قرار دارد.