تاکاگامین و موراساکینو

تاکاگامین و موراساکینو

خانه بهترین صنعتگران کیوتو و زادگاه بهترین دستاوردهای فرهنگی کیوتو مناطق تاکاگامین و موراساکینو که در شمال کیوتو واقع شده‌اند، در طول قرن‌های 16 و 17 بهشت ​​صنعت‌گران بوده‌اند. منطقه معروف بافندگی نیشیجین هنوز مرکز پر رونق صنایع دستی است و مکانی عالی برای غوطه ور شدن در کیوتوی باستانی است. معابد این منطقه اگرچه به اندازه سایر عبادتگاه های شهر شناخته شده نیست، اما به دلیل ارتباطشان با هنرها مشهور هستند.

این موارد را از دست ندهید

• محوطه آرام معابد کمتر شناخته شده موراساکینو

• قبر Tale of Genji نویسنده موراساکی شیکیبو

• خیابان های خرید Omiya و Shinmachi، که نه چندان دور از معبد Daitokuji هستند

چگونه به آنجا برویم

این مناطق با قطار و اتوبوس از ایستگاه کیوتو قابل دسترسی هستند.

از ایستگاه کیوتو، شمال کیوتو (جایی که تاکاگامین و موراساکینو در آن قرار دارند) به راحتی با قطار از طریق متروی شهرداری کیوتو قابل دسترسی است. تاکاگامین و موراساکینو در یک پیاده روی کوتاه در غرب ایستگاه مترو کیتا اوجی در خط کاراسوما قرار دارند. کیتا اوجی تنها هفت ایستگاه با ایستگاه کیوتو فاصله دارد.

بسیاری از اتوبوس ها در این مناطق توقف می کنند. اگر از مکانی می روید که کمتر از مناطق دیگر مرکزی است، اتوبوس ممکن است راحت تر باشد.

به نام تاریخ

تاکاگامین به معنای “قله شاهین” است و نام خود را به این دلیل گرفته است که این منطقه زمانی به عنوان شکارگاه امپراتوری عمل می کرد، زمانی که شاهین یک ورزش محبوب در میان اشراف بود.

نام منطقه همسایه، موراساکینو، پیدایش مشابهی دارد. موراساکی در زبان ژاپنی به معنای “ارغوانی” است و موراساکی شیکیبو، نویسنده داستان جنجی – قدیمی ترین رمان موجود در جهان – در این منطقه مدفون است. موراساکینو محله‌ای پرجنب‌وجوش با پاساژهای قدیمی خرید و جشنواره‌های پرجنب‌وجوش است.

زادگاه جنگجوی ذن

معبد دایتوکوجی بزرگترین معبد موراساکینو است که دوجین معبد فرعی در محوطه وسیع خود دارد. به عنوان مرکز مراسم چای، این معبد دارای چایخانه های فراوان، باغ های ژاپنی، قبرهای جنگ سالاران سابق، نقاشی های معروف فوسوما (در کشویی) و سایر مکان های تاریخی و دارایی های فرهنگی است.

بافتن داستانی از پارچه، تاریخ و فرهنگ

منطقه نیشیجین هم فضای کیوتوی باستانی را به شما ارائه می دهد و هم بینشی در مورد صنایع دستی و فرهنگی که این شهر به آن بسیار معروف است. به عنوان مثال، در مرکز نساجی نیشیجین و اوریناسوکان، می توانید قلمرو منسوجات خوب را کشف کنید. موزه ها و گالری هایی نیز وجود دارد که به هنرهای بافندگی اختصاص داده شده اند.

مرکز تحقیقات اوراسنکه چادو مکانی برای آشنایی با فرهنگ چای ژاپن است، آن هم در شهری که ادعا می‌کند قلب همه آن است.

دنیای کوچکی از سنگ و شن

محبوب ترین معبد فرعی دایتوکو دایزنین است که باغ های آن برای قرن ها الهام بخش طراحان باغ بوده است. این معبد فرعی جلسات مدیتیشن آخر هفته را برای کسانی که می‌خواهند عمیق‌تر در مورد زندگی و باغ فکر کنند ارائه می‌کند.

تضمین امنیت در برابر بیماری

معبد دایتوکوجی زیارتگاه امامیا-جینجا است که محلی‌ها برای محافظت از بیماری‌های همه‌گیر در آن نماز می‌خوانند. این زیارتگاه در بهار میزبان جشنواره یاسورایی است که در آن رژه ای برگزار می شود که در آن شیاطین سرخ و سیاه با موسیقی فلوت و طبل می رقصند. طبق افسانه‌ها، اگر زیر فورو-گاسا – چتری زیبا که با گل و علف برای جشنواره مزین شده است – راه بروید، در تمام سال سالم خواهید ماند.

داستان دو معبد

معبد کوتسوجی در تاکاگامین زمانی محل اقامت هونامی کوتسو، غول فرهنگی بسیار معروف ژاپنی، متخصص خوشنویسی، هنر سرامیک، ظروف لاکی طلا و مراسم چای در قرن هفدهم بود.

در فاصله ای نه چندان دور معبد Genkoan، مربوط به اواسط قرن چهاردهم، وجود دارد که به خاطر پنجره‌های مربعی و گردش مشرف به باغ‌ها معروف است. تخته‌های کف که برای سقف سالن اصلی معبد استفاده می‌شد، تاریخ تاریکی دارد: زمانی که قلعه فوشیمی در سال ۱۶۰۰ سقوط کرد، لرد و خانواده‌اش دست به خودکشی زدند و لکه‌های خون خود را روی تخته‌ها باقی گذاشتند.

هر دو معبد در ارتفاعات بالای کیوتو قرار دارند، بنابراین باغ‌های آن‌ها مناظر فوق‌العاده‌ای از شهر را زیر پای شما ارائه می‌دهند.

هنر شبه جزیره کره

غیرمعمول ترین جاذبه این منطقه احتمالاً موزه کوریو است، مجموعه ای از 1700 اثر هنری از شبه جزیره کره که توسط یک پاچینکو و نجیب زاده سابق ایزاکایا گردآوری شده است. این تنها موزه ژاپن است که به هنر شبه جزیره کره اختصاص دارد و شامل هنر عامیانه، نقاشی، آثار برنزی، سفال و مبلمانی است که بنیانگذار آن از سراسر ژاپن جمع آوری کرده است.